Αλληλεγγύη στους απεργούς διοικητικούς υπαλλήλους που διώκονται

Το φθινόπωρο του 2013 έλαβε χώρα μία απ’ τις πιο μαχητικές και μεγάλες σε διάρκεια απεργίες των τελευταίων χρόνων. Οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ, του ΕΜΠ και άλλων πανεπιστημίων, ξεσηκώθηκαν μαζικά ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις εκατοντάδων συναδέλφων τους. Η απεργία τους κράτησε 3,5 μήνες και παρότι ήταν εν μέρει μόνο επιτυχής, απέδειξε ότι όταν οι εργαζόμενοι οργανώνονται από τα κάτω -αμφισβητώντας την συνδικαλιστική γραφειοκρατία- και αγωνίζονται μπορούν να πετύχουν πολλά. Φυσικά μείζονος σημασίας για τον αγώνα ήταν και η στήριξή του από πολλούς/ες φοιτητές/τριες, αλλά και από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, παρά την καθημερινή δυσφήμιση του από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ.
Σήμερα, 2 χρόνια μετά, παρότι πολλά φαίνεται να έχουν αλλάξει, βλέπουμε ότι η κρατική στρατηγική για τους αγώνες των «από κάτω» παραμένει ίδια. Όποιος/α διαρρηγνύει την “εθνική ενότητα” και τολμάει να αντισταθεί στην υποτίμηση της εργασίας και της ζωής του είναι εχθρός και θα τιμωρηθεί. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η εκδικητική δίωξη 14 απεργών διοικητικών υπαλλήλων, και μάλιστα τόσο καιρό μετά. Με πρόφαση ότι η απεργία ήταν παράνομη (αφού δεν τηρήθηκε επακριβώς, η γραφειοκρατική διαδικασία που απαιτείται για την έναρξη της ), οι συγκεκριμένοι απεργοί διώκονται ως υποκινητές της.
Εδώ πρέπει να γίνει ειδική μνεία για την καθηγήτρια της φιλοσοφικής ελένη μαντζουράνη. Η συγκεκριμένη, λοιπόν, πέρα από το γεγονός ότι συμμετέχει στο συμβούλιο ιδρύματος του εκπα –θεσμό βάσει του οποίου διάφοροι επιχειρηματίες μπλέχτηκαν με την διοίκηση των πανεπιστημίων- έπαιξε τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στην δίωξη των απεργών. Συγκεκριμένα, αυτή η οπαδός μιας άψογης καταδοτικής δημοκρατίας, εκπλήρωσε αυθορμήτως –όπως συμβαίνει με όλους τους καταδότες- τον θεσμικό της ρόλο. Έδωσε τα ονόματα των 14 εργαζομένων στην ασφάλεια. Απλώς επειδή οι καιροί έχουν προχωρήσει άφησε την κουκούλα κατά μέρος.
Εμείς απ’ την μεριά μας έχουμε να πούμε ότι ,δυστυχώς για την μαντζουράνη και το σινάφι της, η αλληλεγγύη μας προς τους διωκόμενους είναι δεδομένη. Προτάσσουμε τον κοινό αγώνα φοιτητών/τριων και εργαζομένων ενάντια στην περεταίρω υποβάθμιση μας. Παλεύουμε για το πανεπιστήμιο των δικών μας αναγκών και όχι του κράτους και των επιχειρήσεων.

Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ της ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ (Κτίριο ΠΡΟΚΑΤ) ΔΕΥΤΕΡΑ, 12/10 στις 12

Το κείμενο σε μορφή Pdf