Τα τελευταία δύο χρόνια η επιχειρούμενη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση πυροδότησε ένα κύμα αντιδράσεων: από τις κινητοποιήσεις του Μάη-Ιούνη και τις μαθητικές καταλήψεις, μέχρι την απεργία των δασκάλων και το δεύτερο γύρο των φοιτητικών καταλήψεων. Απέναντι σ´αυτή τη συνθήκη, η απάντηση του κράτους ήταν η οξυμμένη καταστολή με σκοπό την τρομοκράτηση των αγωνιζομένων και τη φίμωση κάθε φωνής αντίστασης. Αποτέλεσμα της γενικευμένης καταστολής είναι το γεγονός ότι συμφοιτητές-τριές μας και αλληλέγγυοι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις διώκονται, ενώ κάποιοι από αυτούς βρίσκονται αναίτια προφυλακισμένοι…Η πρώτη προσπάθεια των αστυνομικών και δικαστικών αρχών να εκφοβίσουν τους αγωνιζόμενους ήταν η σύλληψη και προφυλάκιση του γερμανού εργάτη Timo Behrendt μετά το τέλος συναυλίας αλληλεγγύης στον αγώνα του φοιτητικού κινήματος. Αξιοσημείωτος είναι και ο τρόπος σύλληψής του καθώς την ώρα που γίνονταν τα επεισόδια στη Θεσσαλονίκη, για τα οποία κατηγορείται, ο ίδιος βοηθούσε στο ξεστήσιμο της σκηνής και στη μεταφορά των μηχανημάτων. Στις 8/3, ημέρα ψήφισης στη Βουλή του νόμου-πλαισίου, χιλιάδες διαδηλωτών βρέθηκαν για ακόμη μια φορά στους δρόμους αμφισβητώντας τα σχέδια για την αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε μια πορεία η οποία έληξε με την σύλληψη 61(!) διαδηλωτών. Ύστερα από τη δίκη ενώ όλοι αθωώθηκαν, ένας από αυτούς ο Βασίλης Στεργίου βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού πληρώνοντας το τίμημα της αλληλεγγύης του ως εργαζομένου στον αγώνα των φοιτητών. Ο τεχνητός διαχωρισμός των διαδηλωτών σε φοιτητές-τριες και σε εξωπανεπιστημιακά στοιχεία αλλά και η στοχοποίηση των εργαζομένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα (ο Β.Στεργίου είναι αναρχικός) συνέβαλλαν στην αναίτια προφυλάκισή του…Η εκδικητική στάση της ελληνικής δικαιοσύνης φάνηκε και στις 5/5 με αφορμή τα επεισόδια που εκτυλίχτηκαν στη Θεσσαλονίκη, διενεργήθηκε πληθώρα προσαγωγών, απ´τις οποίες αποφασίστηκε η προφυλάκιση 3 ατόμων με μόνα στοιχεία τις καταθέσεις των αστυνομικών. Ως ενοχοποιητικά στοιχεία(!) θεωρήθηκαν το χρώμα των παπουτσιών, η εμφάνιση και η συμμετοχη στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Και οι 3 βρίσκονται έκτοτε προφυλακισμένοι…

Να μην αφήσουμε πίσω κανέναν η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας ΛΕΥΤΕΡΙΑ στους 3 προφυλακισμένουςτης 5ης Μάη ΛΕΥΤΕΡΙΑ στον Β. Στεργίου και στονTimo Behrent ΠΟΡΕΙΑ 21/06/07 Προπύλαια 19.00

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές διεξάγονται μέσα σε ένα ιδιαίτερο κλίμα. Διεξάγονται στον απόηχο της σχεδόν δεκάμηνης κινητοποίησης των φοιτητών και των φοιτητριών ενάντια στην επιχειρούμενη αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Το κίνημα αυτό εναντιώθηκε στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στο νέο νόμο πλαίσιο. Στόχος αυτών των δύο επιλογών κράτους και κεφαλαίου ήταν η εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ,η περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών και των ζωών μας, η κατάργηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, η πειθάρχηση των φοιτητών και ο περιορισμός-κατάργηση του ασύλου. Το κίνημα όλο αυτό το διάστημα οργανώθηκε κατά κύριο λόγο στη βάση των Γενικών Συνελεύσεων , των Συντονιστικών Επιτροπών και του Συντονιστικού Καταλήψεων (να σημειώσουμε ότι πιστεύουμε ότι οι φοιτητές – τριες δεν κατάφεραν να οικειοποιηθούν αυτούς τους θεσμούς με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλά προβλήματα σε αυτούς) .Ακόμα πριν το Πάσχα κομμάτια του Φοιτητικού Κινήματος άρχισαν να προετοιμάζουν το έδαφος για τις επικείμενες εκλογές. Τι είναι εκλογές ; Για εμάς κάθε κοινωνία έχει τους θεσμούς πού της αντιστοιχούν. Κάποιες από τις κυρίαρχες αξίες στη σημερινή κοινωνία είναι αυτές της ανάθεσης , της αντιπροσώπευσης , της απάθειας για τα κοινά και της ιδιώτευσης. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο αναδύεται ο θεσμός των εκλογών ο οποίος στηρίζεται στην παραδοχή ότι υπάρχουν ειδικοί της πολιτικής οι οποίοι είναι καταλληλότεροι να διαχειριστούν τις υποθέσεις της κοινωνίας. Αντίθετα με την κοινή παραδοχή ότι ο θεσμός των εκλογών είναι δημοκρατικός , είναι ένας θεσμός ξεκάθαρα αριστοκρατικός καθώς το σώμα των ψηφοφόρων καλείται να εκλέξει αυτόν τον οποίο θεωρεί άριστο στην πολιτική αντιμετωπίζοντάς την σαν μια πρακτική τέχνη (ξυλουργική, χειρουργική).Κύριο χαρακτηριστικό των εκλογών είναι η μεταφυσική τους διάσταση. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που το εκλογικό σώμα καλείται να ψηφίσει , καλείται ουσιαστικά να παραχωρήσει τη βούλησή του σε κάποιους άλλους (παρατάξεις, κόμματα) οι οποίοι νομιμοποιούνται για ένα κατα περίπτωση ορισμένο χρονικό διάστημα να πράττουν αυθαίρετα μιας και είναι πλέον φορείς της «λαϊκής βούλησης».Αποτέλεσμα λοιπόν είναι η ανυπαρξία κοινωνικού ελέγχου (μη ανακλητότητα, μη απολογία περί των πεπραγμένων) και το δικαίωμα μιας άρχουσας μειοψηφίας να καταπιέζει το κοινωνικό σύνολο.

Φοιτητικές εκλογές και Πανεπιστήμιο

Το πανεπιστήμιο δεν είναι ένας θεσμός ξεκομμένος από την υπόλοιπη κοινωνία έτσι και σε αυτό αναπαράγονται οι ίδιες αξίες (ιεραρχία, ανάθεση, αντιπροσώπευση).Ως εκ τούτου ο θεσμός των εκλογών διαδραματίζει εν πολλοίς τον ρόλο που παίζει και έξω από αυτό. Όποιος και να είναι ο λόγος για τον οποίο διάφοροι πολιτικοί χώροι ζητούν την ψήφο μας , είτε γιατί διατείνονται ότι μπορούν να υπερασπιστούν τα πτυχία μας είτε τον αγώνα μας, για εμάς η λογική της ανάθεσης-αντιπροσώπευσης και των ειδικών της πολιτικής παραμένει ίδια.Αποτέλεσμα των εκλογών είναι τα Διοικητικά Συμβούλια (Δ.Σ.) τα οποία αποτυπώνουν τους εκλογικούς συσχετισμούς. Την περίοδο των κινητοποιήσεων τα Δ.Σ. απονευρώθηκαν και οι αποφάσεις των συλλόγων προέκυπταν από τις Γενικές Συνελεύσεις .Απέναντι λοιπόν στις εκλογές και τα Δ.Σ. εμείς προτάσσουμε ακριβώς αυτό , τις γενικές συνελεύσεις και την άμεση δημοκρατία. Για εμάς άμεση δημοκρατία είναι ένας συγκεκριμένος θεσμός ο οποίος απαιτεί πρώτα και κύρια ένα πράγμα: ότι όλοι και όλες μας έχουμε πάθος για τα κοινά , για την διεύθυνση των ζωών μας , ότι αυτό το κάνουμε εμείς οι ίδιοι εδώ και τώρα και δεν το αναθέτουμε σε κανέναν άλλο. Οι Γενικές Συνελεύσεις επαρκούν όχι μόνο να οργανωθούμε σε περίοδο κινήματος αλλά και στην καθημερινότητά μας.

ΟΛΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ