8 χρόνια μετά, η κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του ’08 παραμένει επίκαιρη. Τότε, με αφορμή την δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από σφαίρα μπάτσου, είχε ξεσπάσει σε όλη την Ελλάδα ένα κύμα μαχητικής αντίστασης ενάντια στην κρατική βία και καταστολή. Τότε όπως και τώρα ο κόσμος του αγώνα είχε έρθει σε σύγκρουση με το Κράτος και τα αφεντικά. Οι συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται αυτή η σύγκρουση δεν έχουν αλλάξει. Το Κράτος συνεχίζει να επιτίθεται βίαια στην κοινωνία, ανεξαρτήτως του πολιτικού πρόσημου που έχει η εκάστοτε κυβέρνηση. Συνεχίζει να καταστέλλει τους κοινωνικούς αγώνες, να ωθεί μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας στην φτώχεια, να στοιβάζει τους μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσον αφορά τα πανεπιστήμια προωθεί την ιδιωτικοποίησή τους, με την επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, ενώ παράλληλα τα θέτει σε ένα καθεστώς στενότερης επιτήρησης και ελέγχου. Όλοι αυτοί οι λόγοι μας δίνουν το έναυσμα για να συνεχίσουμε να κατεβαίνουμε στους δρόμους.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, χιλιάδες άνθρωποι πλαισίωσαν τις διαδηλώσεις της 6ης Δεκέμβρη. Για άλλη μια φορά, όπως ήταν αναμενόμενο, το Κράτος έδειξε τα δόντια του. Στο τέλος της απογευματινής πορείας οι δυνάμεις καταστολής εισέβαλαν στην γειτονιά των Εξαρχείων, πνίγοντας την στα χημικά και προχωρώντας σε δεκάδες συλλήψεις. Παράλληλα, συνέλαβαν και 5 συντρόφους, ένας εκ των οποίων είναι μέλος της ΕΠΦ, την ώρα που ανέβαιναν την λεωφόρο Αλεξάνδρας ερχόμενοι από το ΗΣΑΠ Βικτώριας. Η διττή στρατηγική που χρησιμοποιεί το κράτος ενάντια στον κόσμο του αγώνα είναι σαφής. Από τη μία είναι η πρακτική της αφομοίωσης, που με τόσο περίτεχνο τρόπο έχει εγκολπώσει η “αριστερή” κυβέρνηση στην ατζέντα της για να διαχωρίζει και να καθησυχάζει τους από τα κάτω ώστε να κάμπτει τις αντιστάσεις. Από την άλλη η ωμή βία και καταστολή που συνεχίζει το κράτος να χρησιμοποιεί όταν η πρώτη πρακτική αποτυγχάνει.

Αποκορύφωμα της καταστολής ήταν η βία που ασκήθηκε στον σύντροφο Χ.Κ.. Κοντά στο Πεδίο του Άρεως οι μπάτσοι της ομάδας διας αφού τον καταδίωξαν και τον πέταξαν κάτω, τον ξυλοκόπησαν απρόκλητα. Αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί πολύ σοβαρά στο γόνατο. Στη διάρκεια της σύλληψης οι μπάτσοι έσυραν τον Χ.Κ μέχρι το βανάκι όπου τον άφησαν να ανέβει μόνος του, ενώ σφάδαζε από τον πόνο. Έπειτα τον άφησαν με σπασμένο το γόνατο να περιμένει επί 2 ώρες στη γαδα, πριν τον πάνε στο νοσοκομείο. Ο σύντροφος χειρουργήθηκε ύστερα από 3 ημέρες και για έξι μήνες δε θα μπορεί να περπατήσει.

Εμείς από τη μεριά μας στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες σε όλους/ες τους συλληφθέντες της 6ης Δεκέμβρη. Στις 19/12 περνάει από δίκη το μέλος της Ε.Π.Φ μαζί με άλλους 3 συντρόφους, με κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Η κρατική τρομοκρατία δε μας φοβίζει και δε θα μείνουμε άπραγες/οι απέναντί της. Θα βρεθούμε ξανά στους δρόμους, στις καταλήψεις και τα στέκια μας, στις πολιτικές μας διαδικασίες, για τη συνέχιση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΕΣ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Στο εξής η εβδομαδιαία συνέλευση της Ε.Π.Φ. θα γίνεται κάθε Τετάρτη στις 14.00, στο στέκι μας (αίθουσα 516).

Παρά την άνοδο της Αριστεράς στην εξουσία και σε πείσμα όσων ήλπισαν σε μία ευνοϊκότερη αντιμετώπιση των κοινωνικών αγώνων και κινημάτων, το κράτος έρχεται συνεχώς να επιβεβαιώσει ότι έχει συνέχεια. Σ’ αυτό το πλαίσιο, εκτός των άλλων, εντάσσεται και η εκκένωση, ή η απειλή αυτής, κατειλημμένων κοινωνικών χώρων.
Πιο συγκεκριμένα στις 02/04/2015 η αριστερή δημοτική αρχή της Ζωγράφου αποφάσισε την μεταστέγαση του δημοτικού ωδείου στον κατειλημμένο χώρο της Βίλας Ζωγράφου, παρότι υπάρχουν και άλλοι κατάλληλοι χώροι για την στέγαση του ωδείου. Η θέση της συνέλευσης της Βίλας Ζωγράφου, στο πλευρό των «από τα κάτω» και η δημιουργία ενός χώρου αντιεμπορευματοποίησης, αντιιεραρχίας και αντίστασης, ενάντια στις προσταγές του κράτους και των αφεντικών, την θέτει για ευνόητους λόγους στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής.
Στην Λάρισα το κράτος, με πρωτοβουλία της αστυνομίας, δεν έμεινε μόνο στις απειλές. Εκκένωσε την Κατάληψη Ντουγρού, μόλις μία μέρα μετά την δημιουργία της. Στις 09/05/2015 σύντροφοι και συντρόφισσες κατέλαβαν το επί 30 χρόνια εγκαταλελειμμένο κτίριο, για να φτιάξουν ακόμα έναν χώρο αγώνα και κοινωνικής ζύμωσης. Την επόμενη μέρα πλήθος μπάτσων προσήγαγαν τους καταληψίες και σφράγισαν το κτίριο, κατ’ εντολή κάποιου φερόμενου ως ιδιοκτήτη. Πάντως το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτιρίου είναι τόσο θολό, και η απουσία χαρτιών που να αποδεικνύουν την κυριότητα τόσο τρανταχτή που οι μπάτσοι δεν μπόρεσαν καν να στοιχειοθετήσουν κατηγορία για διατάραξη οικιακής ειρήνης και άφησαν όλους/ες τους/τις συντρόφους/φισσες ελεύθερους μετά από λίγες ώρες. Να σημειώσουμε επίσης ότι η αντίδραση της γειτονιάς μπροστά στην εκκένωση της κατάληψης ήταν κάτι πάνω από θετική υπέρ των καταληψιών.
Τέλος στις 16/04/2015 έγινε διακοπή ηλεκτροδότησης του Ελεύθερου Κοινωνικού Χώρου Σχολείο στην Θεσσαλονίκη από τη ΔΕΗ, με παρουσία κλούβας των ΜΑΤ. Όπως αναφέρουν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες στην ανακοίνωση τους: «Το τελευταίο αυτό περιστατικό στον ΕΚΧ «Σχολείο», όπως και οι διακοπές ρεύματος σε νοικοκυριά, εντάσσονται στη λογική της περίφραξης, της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης όλων των κοινών αγαθών.»
Οι κατειλημμένοι κοινωνικοί χώροι αποτελούν κέντρα αγώνα και έμπρακτης αμφισβήτησης του υπάρχοντος κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Στο εσωτερικό τους αναπτύσσονται κοινωνικές αντιστάσεις και δημιουργείται μία κουλτούρα ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης. Γι’ αυτό και θα τους υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα και ενάντια σε κάθε εξουσία.

10-100-1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ