Τι κοινό έχει η Φιλοσοφική με ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών;

Όλοι και όλες στην φιλοσοφική γνωρίζουν πού βρίσκονται τα κυλικεία της εταιρείας «Νησίς», στον 2ο και στον 4ο όροφο της σχολής. Σχεδόν όλοι όμως αγνοούν ότι η συγκεκριμένη εταιρεία έχει αναλάβει και την τροφοδοσία του στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας. Τα δύο κυλικεία ανήκουν στους Λινάρδο και Καραμήτσο, οι οποίοι εκτός των άλλων έχουν και την Νησίς catering στην Κηφισιά. Το συγκεκριμένο catering, λοιπόν, έχει αναλάβει την εργολαβία επισιτισμού των κρατούμενων μεταναστών της Αμυγδαλέζας. Μάλιστα θέλοντας να αυξήσουν τα κέρδη τους, οι συγκεκριμένοι «κύριοι», διανέμουν σε καθημερινή βάση ισχνές μερίδες φαγητού στους έγκλειστους μετανάστες, με αποκορύφωμα τη παύση της τροφοδοσίας.
Φυσικά, δεν μας εκπλήσσει καθόλου ότι μια εργολαβική εταιρεία της σχολής έχει παράλληλα αναλάβει και αυτό το επαχθές έργο, προκειμένου να κερδοφορήσει. Οι εργολαβίες στις σχολές είναι εταιρείες που έπειτα από διαγωνισμό, αναλαμβάνουν την σίτιση, φύλαξη, καθαριότητα κ.ά., έναντι υψηλών κονδυλίων. Οι εταιρείες που επιλέγονται συνήθως έχουν στενές οικονομικές σχέσεις με τις διοικητικές αρχές του πανεπιστημίου, ενώ κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων και η χρήση των πανεπιστημιακών χώρων ως ένα ακόμη πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας. Εγγενές χαρακτηριστικό τους είναι επίσης η επιδίωξη της κερδοφορίας με κάθε τρόπο, είτε εντός είτε εκτός των σχολών.
Τα παραδείγματα που αποδεικνύουν τα παραπάνω είναι πολλά: η μη καταβολή μισθών στις καθαρίστριες της φιλοσοφικής και τελικά η απόλυση τους, η τοποθέτηση εργαζομένων από το κυλικείο στον καθαρισμό της σχολής (χωρίς πληρωμή για αυτήν την εργασία), τα παράνομα μπαζώματα μέσα στην πανεπιστημιούπολη με την συγκάλυψη της ιδιωτικής εταιρείας security ISS, η οποία έχει αναλάβει την φύλαξη του ε.κ.π.α. και πολλά άλλα• και όλα αυτά με την σύμφωνη γνώμη των πανεπιστημιακών αρχών και την ανοχή του μεγαλύτερου μέρους της λεγόμενης ακαδημαϊκής κοινότητας.
Στην εταιρεία Νησίς γίνονται εμφανείς κάποιες από τις φαινομενικές αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Έχουμε, δηλαδή, τους φοιτητές της σχολής οι οποίοι ψωνίζουν καθημερινά από τα κυλικεία, κάτι που φαίνεται απολύτως φυσιολογικό. Αγνοούν, όμως, το γεγονός ότι η Νησίς αντλεί μεγάλα οικονομικά οφέλη και είναι κομμάτι της βάναυσης πραγματικότητας που δημιουργούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες, οι οποίοι είναι έγκλειστοι σε αυτά. Σ’ αυτή ακριβώς τη αντίφαση συμπυκνώνεται η ουσία των διάφορων καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που δεν είναι άλλη από την επιδίωξη του μέγιστου δυνατού κέρδους.
Εμείς θα αγωνιζόμαστε μέχρι να καταργηθούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών*, οποιαδήποτε μορφή ή όνομα κι αν έχουν. Ο καπιταλισμός, ό,τι προσωπείο κι αν φοράει, προϋποθέτει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όσον αφορά τη «Νησίς», είναι μία από τις εταιρείες που ευνοούνται πλήρως από το καθεστώς φυσικής εξόντωσης χιλιάδων ανθρώπινων υπάρξεων. Γι αυτό τον λόγο δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι θα συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο μ’ αυτήν. Δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να εξαφανιστεί μία και καλή από την σχολή.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ
ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ
ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΣΤΑ ΚΥΛΙΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΝΗΣΙΣ

*Δυο λόγια για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών
Το κράτος επιθυμεί την ύπαρξη τους, αφενός γιατί αδυνατεί να εντάξει τους μετανάστες στην παραγωγική διαδικασία και αφετέρου γιατί κρατικά στελέχη και εργολαβικές εταιρείες, όπως η «Νησίς», χάρη στα κονδύλια που δίνονται από την Ε.Ε. για την λειτουργία κέντρων κράτησης, βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται.
Από την κυρίαρχη ρητορική περί των προβλημάτων που δημιουργούν οι μετανάστες, συγκροτείται μία ξέχωρη κοινωνική ομάδα, αυτή των μεταναστών. Οι μετανάστες, λοιπόν, απ’ την κοινωνία αντιμετωπίζονται ως οι «επιβλαβείς άλλοι», ως οι «περισσευούμενοι», και από τα αφεντικά ως ένα φθηνό εργατικό δυναμικό. Έτσι κατορθώνεται και η διάσπαση και ο διχασμός μεταξύ των καταπιεζόμενων και εκμεταλλευόμενων αυτής της κοινωνίας. Ως εκ τούτου, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι μετανάστες και οι μετανάστριες υποβαθμίζονται ως υπάρξεις, χάνοντας την ανθρώπινη υπόσταση τους, αφού βρίσκονται σε ένα κενό νομικό πλαίσιο.

Το κείμενο σε μορφή Pdf